Мне рАненька-рана зязюля кувала
І доўга, так доўга гадочкі шчытала!
Зязюлька кувала,ды сонейка грала,
У кроплях расы -брыльянтамі ззяла.
Гляджу і гляджу,не магу надзівіцца,
Якое тут царства навокал свяціцца.
Усім так чароўна прырода іграе,
І сэрца маё ад таго замірае!
Мы используем файлы cookie для улучшения работы сайта. Оставаясь на сайте, вы соглашаетесь с условиями использования файлов cookies. Чтобы ознакомиться с Политикой обработки персональных данных и файлов cookie, нажмите здесь.