Владимир Некляев. Игра

Утром небо потемнело, а днём
На дорогу пало чёрным огнём.

Наклонился я и поднял огонь,
И с ладони вновь поймал на ладонь.

И на правой кожу сжечь он успел,
И на левой, как клеймо, заалел.

И спросила у ладони ладонь:
– Для чего же мы кидаем огонь?

И ответила сестрице сестра:
– Да забава есть такая. Игра.

Перевод белорусского


Уладзiмiр Някляеў

Гульня

Ранкам неба пацямнела, а днём
На дарогу ўпала чорным агнём.

Нахіліўся і падняў я агонь,
Перакінуў з далані на далонь.

I на правай - прапаліў скуру ён,
I на левай, як кляймо, стаў відзён.

I спытала даланя ў далані:
– Для чаго нам перакідваць агні?

I сказала далані даланя:
– Гэта забаўка такая. Гульня.


Рецензии