Вясна расчыняе нам насцеж вароты,
Распускаецца лісце на белай бярозе,
І сцелецца дол шаўковай хусцінкай,
Аксамітамі фарбаў рысуюць вярбінкі.
У белым ўбранні стаіць і садок,
Сваёй прыгажосцю ён вабіць наш зрок!
Вясна пазірае з высокіх нябёс,
Яна нас вітае прывабнасцю гроз
І водарам кветак, і тых тапалёў,
І дорыць на шчасце гімн салаўёў.
Вясна расчыняе вароты
© Copyright: Людмила Шаблыко, 2013
Свидетельство о публикации №113090910514
Свидетельство о публикации №113090910514
Рецензии