Ведаеш? А ў меня ўсё добра.
Глянь, цябе няма ў маім жыцці.
Бачыш, я сама зрабіла шчасце.
Памятаеш? Абяцаў прыйсці.
Толькі не прыйшоў. Было ўсё роўна.
Я ўсім сэрцам. А табе не трэба.
Табе не патрэбны мае словы.
Табе добра толькі калі дрэнна.
Але на цябе я не пакрыўдна,
Ты мяне змяніў, зрабіў характар.
Я мацней цяпер, душа – жалеза,
І яе не зломіць нават трактар.
Дзякую табе за ўсё дурное
Што зрабіў ты мне за колькі часу.
Дзякуй! Чуеш? Дзякуй! Вельмі ўдзячна.
Я сама зрабіла сваё шчасце.
Дзякуй
© Copyright: Таццяна Патапенка, 2013
Свидетельство о публикации №113090806719
Свидетельство о публикации №113090806719
Рецензии