Яно не верняцца назад

Як ты мне любы, мілы край!
Дзе неба сіняга кусок;
І мне здаецца, нібы рай,
У полі - жыта каласок.

Сцяжынка, змейкаю праз лес
І да ракі бяжыць яна.
Я тут душою, да нябес,
Мая, дзяцінства старана.

І нават сонейка з-за хмар,
Мне грэя душу, як тады.
Старэнькі наш з табой бульвар,
Ён помніць нашыя сляды.

І гэты двор, і гэты сад,
Усё былоя ў жыцці,
Яно не вернецца назад,
Круці педалі, не круці.


Рецензии
Прабачце, але - жыцЦи.

Цудоуна !
Вялики дзякуй!

Зинаида Фиранчук 2   16.09.2013 11:10     Заявить о нарушении
Знаете,Зинаида!Я,ведь не изучал белорусский язык в школе.Пишу просто,
как разговариваю.За грамматику не в ответе.А, Вам,Спасибо!Я исправил.
С Теплом и Уважением!

Иосиф Беганский   16.09.2013 10:54   Заявить о нарушении