Пiсарава

па-беларуску

Калі ўжо будзе дзень танкіста?
У дзень асобны, трапны дзень,
каб нагадаў калектывізму,
як экіпаж не ўвесь гарэў.

Як той механік і кіроўца
глядзеў на вынікі жыцця
сваех сяброў, пад дахам сонца,
у пекле сонцавым чарня.

Ён будзе п'яным, з цыгарэтай,
але адзін, і не адзін,
той камандзір, згубіўшы мэту,
праз ратаванне, прад усім.

Наводчык будзе без гарматы,
калі пакіне палец раньш
на ручцы люка,
а не даўшы ў
прыцэл цяжкІ,
 ў шалёны даль.

Ім ёсць чаго, каму паведаць
аб небяспеках,
і сваіх
амаль жывых яшчэ калегах,
але задымлена сівых.

Няхай пакрыўджу больш чым трэба
дэсант, пяхоту, ці каго.
Але нас больш за іншых, шэрых
заўжды чакаў чужы агонь.

 


Рецензии