Руны судьбы

Застынут слезы
В гитарных струнах.
На небе звезды
Начертят руны.

И будет  тайну
Безмолвно небо
Хранить –
мечтаний
Былую небыль.

Их разгадают
Спустя столетья.
И омедалят
Людей за лепту.

Но руны эти –
Какая жалость! –
Запутал ветер.
Вот это шалость!

Как анаграмма
Судьба дается –
Есть только грани,
А суть куется.


Рецензии