Трагедыя старасці ў тым, што яшчэ малады,
Хаця ўжо старыя і твар, і аслаблае цела.
Ды ‘шчэ не кранулі спаўна халадзечай гады,
Якія нясуцца над беднай душой звар’яцела.
Трагедыя старасці ў тым, што не можаш знямець,
Калі ўжо табою валодае стома – знямога.
І хочацца вершы складаць і камусьці іх пець,
І верыць у добрых людзей і ў магутнага Бога.
Трагедыя старасці ў тым, што, хоць многа спазнаў,
А свежасць яркавых пачуццяў яшчэ не зліняла.
І хочацца зноў наталяцца духмянасцю траў
І верыць у тое, што покуль душа не сканала.
Трагедыя старасці? Эх, мне бы толькі дажыць -
Каб 'шчэ пагуляць па квяцістаму летняму лузе...
А там - пагляджу, што са старасцю гэтай рабіць,
І неяк па-свойму з трагедыяй той разбяруся...
Трагедыя старасцi
© Copyright: Демьянова Татьяна Дмитриевна, 2013
Свидетельство о публикации №113061602251
Свидетельство о публикации №113061602251
Рецензии
Чымсьці падобны на "Старэчую любоў".
Іншым разам здаецца, што Вы ад нараджэння сталай і сумнай былі, Таццяна.
Не, ну сур'ёзна нешта не так.
Владимир Кабердин 25.07.2014 16:19 • Заявить о нарушении
Іншым разам здаецца, што Вы ад нараджэння сталай і сумнай былі, Таццяна.
Не, ну сур'ёзна нешта не так.
Владимир Кабердин 25.07.2014 16:19 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 4 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.