Праметэй

Ольга Жогло
    Вось i ўсе, Праметэй, ты свабодны!
  Раскаваў цябе мужны Геракл!
  Рады брат- Акiян паўнаводны:
  Дачакацца не мог ён нiяк,
  Каб амыць твае цяжкiя раны,
  Астудзiць пыл iх ветрам марскiм...
  Раскажы, Праметэй, Акiяну:
  Твае вольныя думкi аб кiм?
  Не забылi цябе нашы Богi,
  Ды цi пойдзеш ты, горды,да iх?
  Да людзей твае сцежкi-дарогi
  I не можа быць мараў другiх.
  Але людзi цароў даўно славяць
  За агонь i за ўсе, што ў iх ёсць,
  Бо ў смяротных кароткая памяць...
  Нежаданы ты будзеш там госць...
    Можна толькi, набраўшыся моцы,
  Зноў агонь у людзей адабраць...
  Мо калi Праметэй i захоча
  За бяспамяцтва нас пакараць?


© Copyright: Ольга Жогло, 2013
Свидетельство о публикации №113061310160
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Ольга Жогло
Рецензии
Написать рецензию
Другие произведения автора Ольга Жогло