Моцна лязгаюць маланкi,
Вецер рве нябесны дах.
Хвалi хлюпаюць ля ганка,
Быццам у жахлiвых снах.
Цемра зазiрае ў вокны,
Павадак прыйшоў здалёк.
На ўзлеску з садам мокне,
Пад дажджом, рабiн радок.
Нехта на людзей злуецца,
Ноч змыла раптам берагi.
А можа гэта не здаецца -
Людзей караюць за грахі!
Да ранiцы не хопiць часу,
Знiк пад вадой нямы касцёл.
Прыйшлося адказаць адразу
За згубленую веру i за ўсё.
Сяргей Брандт, 12.06.2013
Пакаранне вадой
© Copyright: Сергей Брандт, 2013
Свидетельство о публикации №113061208304
Свидетельство о публикации №113061208304
Рецензии