Взгляд на жизнь

Не могу я на жизнь смотреть по-иному,
Не могу я не плакать и не тосковать,
Не могу я забыть любимого Вову,
И суждено мне видно век одной страдать.

Не увижу его больше,не увижу,
Не смогу я,как прежде обнять,
Где выход открытый-его я не вижу,
Остаётся с тоскою страдать и мечтать.


Рецензии
Калі зойдзецца сэрца ад болю,
І палын прыпадзе на душу,
Прыхінуся да любай бярозы,
Або ніц да яе ўпаду.

Валасы-галінкі сяброўкі
Уплятуцца з маёю касой,
Залюбуецца вецер з даліны,
Я ж умыюся горкай слязой.

На рамонках туманныя росы,
А, мо, слёзы застылі мае?
Маладзік устае з-за бярозы,
Усміхаецца рожкамі мне.

Жаўрукі адспявалі ўвысі,
Атрасаючы долу тугі,
Я прашу: Памаўчыце,
Не пайду за яго , не магу!

Паціху ўзыходзіць Венера.
Не чуваць крыку савы:Ку-гу!
Хто супакоіць? Хто паверыць?
Без цябе жыць не магу!
Здравствуйте, с приветом к вам белоруска Людмила. Стихи ваши искренние и правдивы!

Журавушка 1   17.06.2013 11:28     Заявить о нарушении
Спасибо большое.

Лидия Евченко   17.06.2013 11:39   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.