Разагні сьпіну, беларус!
Хопіць глядзець пад ногі!
Маўкліва прымаць прымус,
Упірацца вачамі ў падлогу!
Хопіць ужо быць баранамі!
Чакаць надвор'я з мора.
Забіваць сябе сваімі ж рукамі,
Скардзіцца потым на гора.
Разагні сьпіну, чалавеча!
Мордай нашто рыеш глебу?
Скажаш, сам сябе не калечыш,
У хляве калі енчыш бяз хлеба?!
Хопіць ужо быць пустасловам,
Кідаць свае думкі на вецер,
У той жа час схіляць ніцма галовы,
Й баяцца ўзьняць, быццам дзеці.
Разагні сьпіну, беларус!
Век рабоў трэба скончыць, браце!
Расцягні волі белы абрус
У сваёй, нажаль, чорнай хаце.
БелАрусу! из цикла на беларускай мове
© Copyright: Роня Ронич, 2013
Свидетельство о публикации №113060709468
Свидетельство о публикации №113060709468
Рецензии