Я стаю ля возера ляснога

Я стаю ля возера ляснога,               
А вакол квітнеюць сады,               
Ведаю, кахаешь ты другога,               
Ды жадаю, каб ведала ты...

Што ты для мяне назаўсёды               
Роднаю будзеш, маёй...               
Мяне не забудзеш ніколі,               
Хоць пройдуць гады чарадой.

А я зноў буду ўспамінаць               
Тваю цудоўную ўсмешку,               
Начамі буду гараваць               
І сваё сэрца болем цешыць.


Рецензии
Знакомая ситуация!

Владимир Лапушинский   08.03.2014 04:51     Заявить о нарушении
Огромное спасибо!!!

Максим Иосифович Ролик   08.03.2014 21:59   Заявить о нарушении