***
Мінулыя звычкі, мінулыя рыскі -
Усё, што бруіла, цяпер толькі нізка
Народжаных вершаў пра свет і жалобу.
І будуць камусці яны да спадобы,
І будуць камусці яны, як атрута -
Пранізлівым ветрам у восеньскі смутак.
Мы используем файлы cookie для улучшения работы сайта. Оставаясь на сайте, вы соглашаетесь с условиями использования файлов cookies. Чтобы ознакомиться с Политикой обработки персональных данных и файлов cookie, нажмите здесь.