Гоять нас тут бый-рой-скы ш

Тут мы трошкы надзёвбавсь
Памыдорый с картошкай
Да й соби но гаворым
Но пра конь да щэ з лошадзь.

А ты шо тут гармошцы й
Да на вуха й папЛёвВайсь?!
Я тоби, шо, ны й Лёвка гонды во с паплавком майн?

Ох, да щэзны ты, Лотать!
Гох, нарВальсь жыв-вав-ток-чак!
Покыль дровы я тёрла да ву гэтава Тёркин, г.

Да, ны вэльмо допрохСышсь
Гонды ты на маёнтКУ СЬ
Да в чырвоному бору ш
Хоть бы Пашу ля Барс Мой.

Но во ж жарыв той баню!
Не. Нымае ны скалКы й…
А ны в Мани запал-лохк, щоб подмывсь ий Мий Старыць.

Та ты що топоровы
Й щося, кый, тут торочыш!
Та я ж о ж, бач, прам жаббыщ,
Щоб щэ повзаты к Вась Ев.

Нат тавстою альхой Юх,
Та над над-таж выкСокХай,
Ты падныМышСяк, СокХал, колы та щэ й ны й взмокЛа й.

В псыщ о так от з бырозый
Да напЕшСА Й ты ж соку й. 


Рецензии