Засьнежанае сонца

* * * 
 
Засьнежанае сонца

                сьлепіць вочы,

І забываеш

                жахі чорнай ночы,

Ня згадваеш

                папрокі ды праблемы,

Не існуе

              ніякае дылемы.

Душа пяе,

                імкнецца у вышыні,

Але...

         чадзяць ў паветра чыстае машыны,

Блішчасты сьнег

                рыпіць пад чаравікам,

Жабрак у пераходзе

                сядзіць цьвікам.

Замілавана

                згадваеш каханую,

Табе і дзецям

                ўсёй душой адданую,

У Бога просіш

                болей гэткіх дзён,

Бо час бяжыць – 

                ты ўжо не маладзён.

Дым цыгарэтны

                едкі й лезе ў вочы,

А ноччу сьніўся,

                пэўна, сон прарочы:

Гарыць нібыта

                нашая планета

Й прыходзіць думка,

                што было ўжо гэтак.

...Засьнежанае сонца

                сьлепіць вочы,

І забываеш

                жахі чорнай ночы,

Ня згадваеш

                папрокі ды праблемы –

Не існуе

              ніякае дылемы...
 
 

  Ю. Півуноў