Жыцьцё маё...
Жыцьцё маё –
Бы лёт сьняжынкі...
І круціць вецер,
Рве ў шматкі
Кавалак ільняной кашулі,
Ў якой нібыта
Нарадзіўся я...
І шчасьце заблукала маё недзе:
Ў якіх краёх?
Якімі сьцежкамі ідзе?
Пакуль я плёхаюся
Ў гэтым «акіяне» –
Штодня надзеі меншае
І волі не стае...
А можа,
Дужа шмат прашу я ў Бога?
Ю.Півуноў
Свидетельство о публикации №113022404894