Санет Туман халодны абдымау за шчокi
Прыемны ранак, хоць няма цяпла.
...Дарога у школу праз алешнiк iшла -
я не хацеу спазняцца на урокi.
Усе роуна тут на момант я спынюся,
каб ранiшнюю слухаць цiшыню.
I так, як заварожаны, стаю,
i праз туман увысь нябес углядаюсь.
Але пара! Ужо звiнiць званок!
Прымушаны я свой прыбавiць крок.
Спяшаюся - галiнка услед кiвае...
А я бягу, напоунены спакоем:
мяне за руку вечны Бог трымае!
Увесь свой шлях яму я уручаю!
Свидетельство о публикации №113021910541