Маёй Радзiме!
Мой народ пакутуе i плача,
Я прыйшоу к яму праз столькi год,
Бо таму, што я ня змог iначай,
Тут мая Зямля, i тут мой род.
Я прыйшоу к сваёй старэнькай мацi,
Пасiвелай, i са смуткам на твары,
Што жыве у той самай роднай хаце,
Што стаiць ля самае гары.
Бацька мой таксама занядужыу
i зямля травою зарасла,
хто ж iх так у родным краi душыць,
хто ж iм усiм прынес так многа зла.
Гзта ён, нябачаный той вораг,
Што завуць i стронцый, i уран,
Ен прыйшоу да нас лясамi полем,
Хоча ен дайсцi да дальнiх стран.
25 мая 1990г
Моей Родине
© Copyright: Ладир, 2013
Свидетельство о публикации №113021003818
Свидетельство о публикации №113021003818
Рецензии