Мне б абняць цябе зараз ціхенька.
І шапнуць: я кахаю цябе..
Ты як частка мяне, мой радненькі.
Я люблю цябе больш, чым сябе.
Кажуць ўсе : ты мала для кахання!
Не адчуць цябе зараз любві!
А вы ведайце боль развітання,
Калі вусны кусаць да крыві?
Як казаў ўсім знаёмы паэт,
Што памер на дуэлі аднойчы.
“Для любви ведь возраста нет!”
Не палюбішь ніколы ты двойчы.
А дарослым ніхто не гаворыць.
Супрацьлеглыя погляды ў нас.
Іх сапраўдныя словы выводзяць.
Але людзі, ужо другі час!
Згодна з вамі, пачуцці і шчырасць
Зараз вельмі складана шукаць.
Вам не трэба жыцце ускладняць,
Трэба вам да ўсяго прывыкаць.
Слухаць вас мы вам ўсім абяцаем.
Не заўсёды рабіць будзем так.
Зразумейце, мы шчыра кахаем.
Наша сэрдца – быццам мастак.
Я кахаю цябе
© Copyright: Настасся Нагар, 2013
Свидетельство о публикации №113011307119
Свидетельство о публикации №113011307119
Рецензии