Вомрак жида гарн!

Ты но дайся в знак

Гонды во мы оглянувся –
И ву нас вжэ есця й булка.
А чого. Бо ж гэто хутко – одномаш
Шо-ныбудь да й в рот с капуста. Чы й са й шпротамы там втулка.
Ну, а во узев нагривсь на самовар.

Бо колы ты щыкатурка, ну, щыка, ек прамо в буйвол,
То на Путина похожый жэ, ну-да вж. От пак Батько дасьць!

Шо? Якый Фома й?
Ныц ныМА Й ны й внутрынНий галас?
Вот, ну, я ж так вершы вам шпурляй.

От но шэ но в тут час ночы
Мы узев соби кусочок
Ракфинадав жовтых – прамо, хы, з бурак.
А ны хочыш чыколада? Да со смажанкай, ха, дажай. Мы ж ванилько любим кышычкы порвавць.

Ну, да й О: з душицай само тэе й враз.
Бо ж ий мЯта прамо з градкы во, ты ж бачь. ПахНиць! Да, ну-да.
Цип махорачка з Махра вж.

Так вот зарэ нам пакуюць жыдова.
Щэ й лицьвинскиЯхф.

Бо в апцеках ё й ий иньДзийСКА свеча вш.
Каб абкурваць пранц.

Масла на эфирчыке нармаль
Мошна прынимаць.

Ну, ж вучыла нас Сфетлан Гарбар.
Шэ в, гы, в Нинску пак.
Ий сама й слегла.
Следам за дзед Васьк.

Во как знаЯм  шис-гадэ ликХарСф!
Сишка Лиска хвайн.


Рецензии