Цемра
Там я бачу агні - людзі
І так ў целе маім цесна
І я ведаю - лепей не бузде
Я застыў ля вакна - супраць
Усяго што за ім. Цяжка
Я як тая зіма - дура
Не магу саступіць, страціць
Страціць частку сабе толькі
Страціць нешта, што мне невядома
Можа знікнуць ўнутры токі
Можа вечная мая стома
Я не ведаю, я пішу ноччу
Я складаю гукі ў рыфму
Хутка нават і гэты скончу
Проста верш. Для мяне просты хіба?
Я гляджу за вакно - цемра
Там я бачу агні - людзі
І так ў целе маім цесна
І я ведаю - лепей не бузде
08.04.2012
Свидетельство о публикации №112120605471