Гурецкий Антоний - Молитва о сохранении свободы

Антоний Гурецкий

МОЛИТВА БОГУ О СОХРАНЕНИИ СВОБОДЫ.

О, Боже! чья могучая десница
В мгновенье мир творить и рушить может,
Ты, люда бедного единый покровитель,
Несокрушимый предков наших Боже,

Тебя мы молим перед алтарями:
Свободы нашей не лишай нас дара!

Другим пусть горы злато отдадут,
Другие пусть, мечом стальным играя,
Весь мир к стопам своих владык кладут,
В походах стран полярных достигая,

Тебя ж мы молим перед алтарями:
Свободы нашей не лишай нас дара!

Лишь на мгновенье нас лишил её,
А слёз и крови мы пролили реки;
Насколько ж тяжко людям, у кого
Ты, Боже, вольность отобрал навеки?!

Тебя мы молим перед алтарями:
Свободы нашей не лишай нас дара!

Господь громов! Твоё одно лишь слово
Из праха прахов воскресило б нас,
Казнишь нас вновь - да будет Твоя воля:
В прах обрати нас, но в свободный прах!

Тебя мы молим перед алтарями:
Свободы нашей не лишай нас дара!


(перевод с польского)


Впервые опубликовано в:
Pamietnik Warszawski czyli Dziennik Nauk i Umiejetnosci", t. VII, luty, Warszawa 1817
http://literat.ug.edu.pl/bozecos/02.htm

Poezyie Litwina. Wydanie Alexandra Jelowickiego. Paryz, 1834: W drukarni P. Baudouin przy ulicy Mignon, n.2. -  276 s. (wiersz 62 - LXII, S. 94-95).


Рецензии
Оригинальный текст:

Hymn do Boga
o zachowaniu wolności
przez Antoniego Góreckiego napisany
i Krakowskiemu Towarzystwu
Naukowemu ofiarowany

______

O ty! którego potężna prawica
W chwili świat zniszczyć, w chwili stworzyć może,
Co się Iud biedny twą łaską zaszczyca,
Ty ojców naszych nieśmiertelny Boże!
Niesiemy modły przed twoje ołtarze,
Zostaw nas Panie przy wolności darze.

Niech innym góry swe złoto oddadzą,
Niechaj ich miecza żelazna potęga,
Dzierżąc okuty świat pod swoją władzą,
Od wiecznych lodów do ogniów dosięga.
My niesiem prośby przed twoje ołtarze,
Zostaw nas Panie przy wolności darze.

Chwilęś ją tylko zabrał z naszej ziemi,
A łez, krwi naszej popłynęły rzeki,
Jakżeż to musi okropnie być z temi,
Którym ty wolność odbierzesz na wieki ?
Niesiemy modły przed twoje ołtarze,
Zostaw nas wiecznie przy wolności darze.

Jedno twe słowo wielki gromów Panie,
Z prochów nas z prochów wskrzesić było zdolne,
Jeśli znów karać twa wola nastanie,
Obróć nas w prochy, ale w prochy wolne.
Niesiemy modły przed twoje ołtarze,
Zostaw nas Panie przy wolności darze.

____

"Pamiętnik Warszawski czyli Dziennik Nauk i Umiejętności", t. VII, luty, Warszawa 1817

http://literat.ug.edu.pl/bozecos/02.htm

Ульмас Искандер   27.01.2022 22:01     Заявить о нарушении