Дулкынлана арыш, дингез кебек,
Жэелеп яткан колхоз кырында.
Зур унышлар котэ тирэн уйлар,
Шуны ерлыйм буген ерымда.
Ургыч машиналар гектарларга,
Су остедэй тигез юл сала.
Илебезгэ кочлэр биру очен,
Зур байлыклар тиздэн туплана.
Алтын башакларны селкэ-селкэ
Урак ура житез, эшчэн кыз.
Удар темплар белэн ярышып эшлэп,
Зур жинулэр алда котэбез.
hичбер вакытта да онытма син,
Безнен илебездэ нинди чор.
Буген урагынны алда кырга!
Э иртэгэ постка хэзер тор!
9 август, 1942 ел.
Уракчы кыз - Жница
© Copyright: Нуреева Марьям, 2012
Свидетельство о публикации №112102507106
Свидетельство о публикации №112102507106
Рецензии