Станислав Баранчак. Открытка с этого света

          Станислав Баранчак.
      
         ОТКРЫТКА С ЭТОГО СВЕТА.


       Глеб Ходорковский - перевод.

   Жаль, что Тебя здесь нет. Я нахожусь в той точке,
   откуда далеко и задарма всё видно:
   здесь ,где не станешь на твёрдом застывшем грунте
   этой расплющенной капли, вечно над головою
   та мёрзлая пустота
   молчит свой ответ
   извечный.Климат терпимый, хотя бывает по-разному.
   Воздух лучше, чем где бы то ни было. Есть и
   разнообразия: клин журавлиный, тени
   пальм, небоскрёбов, пушистые облака...
   Но хватит уже обо мне. Скажи-ка, что у Тебя
   слышно, что можно знать
   являясь тобой.

   Жаль, что здесь Тебя нет. В эту минуту я
   торжественно заключил то,
   что разрастается опухолью эпохи;
   хоть как она называется, и что скажут об этом
   те, кто превысит нас на пару
   геологических эр,
   стОя на нашем прахе лжи,
   неуничтожимом пластике, улучшая свою
   собственную смесь отчаянья и хлама -
   не знаю. Словно пресс, вплющивают секунды
   очередную эру, растущую под стопою.
   Но хватит уже обо мне. Как ускользает время
   твоё - рассказывай...                (расскажи)
   
   
                *   *   *


          Stanislaw Baranczak
         
        WIDOKOWKA Z TEGO SWIATA

Szkoda, ze Cie tu nie ma. Zamieszkalem w punkcie,
z ktorego mam za darmo rozlegle widoki:
gdziekolwiek stanac na wystyglym gruncie
tej przyplaszczonej kropki, zawsze ponad glowa
ta sama mrozna proznia
milczy swa nalogowa
odpowiedz. Klimat znosny, chociaz bywa roznie.
Powietrze lepsze pewnie niz gdzie indziej.
Sa urozmaicenia: klucz zurawi, cienie
palm i wiezowcow, grzmot, bufiasty oblok.
Ale dosyc juz o mnie. Powiedz co u Ciebie
slychac, co mozna wiedziec
gdy sie jest Toba.

Szkoda, ze Cie tu nie ma. Zawarlem w chwili
dumnej, ze sie rozrasta w nowotwor epoki;
choc jak ja nazwa, co beda mowili
o niej ci, co przewyzszaja nas o gruba warstwe
geologiczna, stojac
na naszym prochnie, lgarstwie,
niezniszczalnym plastiku, doskonalac swoja
wlasna mieszanke smiecia i rozpaczy –
nie wiem. Jak zgniatacz zlomu, sekunda ubija
kolejny stopien, rosnacy pod stopa.
Ale dosyc juz o mnie. Mow, jak Tobie mija.


       Мне кажется, всё-таки, что это разговор не с Богом, ибо Он вне времени и Вездесущ, а с Человеком Будущего.

       По ошибке перевёл снова, первый перевод, как почти всегда, оказался лучше,
 но разговор Станислав Баранчак вёл всё-таки с Богом, но только своим и на равных
(что не каждому дано)...


Рецензии
Stanisław Barańczak (ur. 13 listopada 1946 w Poznaniu) – polski poeta, krytyk literacki, tłumacz poezji, jeden z najważniejszych twórców Nowej Fali, działacz Komitetu Obrony Robotników. Używał pseudonimów (m.in.) Barbara Stawiczak oraz Szczęsny Dzierżankiewicz i Feliks Trzymałko.

Jest bratem pisarki Małgorzaty Musierowicz.
Życiorys

Absolwent I LO w Poznaniu. Ukończył filologię polską na UAM. Debiutował w 1968 tomem poezji "Korekta twarzy". W latach 1967-1971 członek redakcji miesięcznika "Nurt". W latach 1967-1969 należał do PZPR. W 1973 uzyskał stopień doktora za rozprawę o twórczości Mirona Białoszewskiego. Pracownik naukowy UAM, w 1977 za działalność w KOR usunięty z uczelni.

Sygnatariusz Listu 59 (1975) oraz członek-założyciel Komitetu Obrony Robotników. Był jednym z członków zespołu redakcyjnego "Zapisu". W lutym 1977 roku w sfingowanym procesie został skazany za przekupstwo na rok więzienia w zawieszeniu. Uczestniczył w głodówce w kościele św. Marcina w Warszawie, która była apelem o uwolnienie wszystkich ofiar wypadków czerwcowych i tych, którzy stanęli w ich obronie. Wykładał na Uniwersytecie Latającym w Poznaniu i Krakowie oraz podpisał deklarację założycielską Towarzystwa Kursów Naukowych (1978).

W 1980 r. aktywnie działał w wielkopolskiej „Solidarności” i wrócił na Uniwersytet Adama Mickiewicza. Otrzymał ofertę pracy w Stanach i opuścił kraj. Od 1981 r. był wykładowcą na Harvard University w USA. Od 1983 członek zespołu redakcyjnego czasopisma "Zeszyty Literackie" (Paryż). W latach 1986-90 był też redaktorem naczelnym "The Polish Review". Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Członek Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie (od 1986).

W listopadzie 2006 roku odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Honorowy Obywatel Miasta Poznania. Doktor honoris causa Uniwersytetu Śląskiego[1] i Jagiellońskiego.

Cierpi na chorobę Parkinsona[2].

Глеб Ходорковский   08.12.2013 12:57     Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.