СивВый КабЗар вав КаньТахть

Вальсь ВисильЧайк пра Ж Настаськ

Жизни счастливая наша река
Вновь дарит огонь.
И Дарья с Маша,
Ий дайЖа й НасТаськ,
Смотрят на Васьк.

Госпади миленьКий! Дай но Ж кыйка
Всекый во Ш Жабць.
И вжэ вона росцвыла й –
Бы й НахХал…
Хы, Наш Кобзар. –

Да, бо й ф ХерСоне Е Сони щэ, бач.
Ах, да, вай, хвайн!
Ну, в 25 узе й музя Зь ниМА Й.
Ток я зь дацьКа Зь.

И прыхады й хоць ДанТыхст абНыйМай
ГэнуЮ Сь Майк. –
От пак улад Василька узь прыгЛащь
Тая КряСавк. –

Да. И но тоги здыМАЙце, майн Спарт –
Ий в МузиКальк. –
Ха-ха! –
Ню, Сь…
ДихЛакФорСюк
Ушь в ушьКИ Сь вдуВВаць. Кап тоКИ Зь Пан вш.


Рецензии