Восень

Грукае восень у акенца,
праца для думак i рук.
Сум пранiкае ; сэрца,
сцеле ;зоры павук.
Карункi iз павуцiння
развесi; на зорцы, спяша;.
Нiбы святлее Айчына
; восенскiм золаце тра;.
Росныя ранiцы золкi,
зранку туманы плывуць,
ды парыжэлыя горкi,
; не пазнаць  любы кут.
Год ненадта ;радлiвы,
грыбы, як калiсь не растуць.
Змо;клi да часу нiвы,
натхнення згасае цуд.


Рецензии