Бэз
Рыжыя свечкi – незвычай.
; лёгкi сум нязвыклай жалi,
перапа;няя цераз край.
Як хуткацечна хвiля тая,
Што радуе ды мане нас!
Якую памяць захавае
; збярагае пра запас.
Бэз адквiтне;, квяты завялi –
Сутнасць грунто;нага жыцця.
Чаму тугой шапочаць далi
Аб адчуваннi забыцця?
2004 г.
Певень
Певень прапе; i цябе абудзi;,
Годзе спаць – прачынайцеся, людзi!
Досыць дзi; заморскiх чакаць,
Калi жадаеце жыць шчаслiва.
Трэба працай сваёй ганарыцца
; на чужое не спадзявацца,
Гонар мець, аб зямлi клапацiцца,
Пад спе; пе;ня за;жды прачынацца.
2004 г.
Свидетельство о публикации №112032607207