Мен туыппын борандатып акпанда.
Жердін бетін ак улпа кар жапканда.
Сондыктан да конілім менін ак шыгар,
Акша кардай калыктаган аспанда.
Киялымда самгап ушар желдейін.
Берерімді неге казір бермеймін.
Кайтып сокпас карашанын желіндей,
Бул омірге кайта айналып келмеймін.
Ашыкпын мен досыма да, жатка да.
Жаманшылыкк ойламаймын баскага.
Журегімнін берем орын торінен,
Екі козім турса толып жаска да.
Жан емеспін мен омірден тунілген.
Алдымызда не турганын кім білген.
Жалыккам жок, жалыккам жок мен алі,
Алдын берер , артын берер омірден.
Озим туралы
© Copyright: Дуйсенбы Кадырбеков, 2012
Свидетельство о публикации №112020908830
Свидетельство о публикации №112020908830
Рецензии