Зельве
Ізноў сканаў твой пекны голас,
О Зэльва, - хіба на дваіх?
Ўзрасьціла ты на ўлоньне колас.
Што меў і моц і тую слабасьць
Як ветразь з ветрам - у баі,
Сыйшліся ў бітве апантаннай -
Два воі - стары з маладым.
Так, тое думкі і развагі,
Сумленне, розум, моц душы
Як патрабуючы заўвагі,
Сыйшліся ў тваёй цішы...
2011 Зэльва, Беларусь
Свидетельство о публикации №112012801270