***

Эх думкі, як шпаркія коні -
Славутай матчынай Пагоні.
Скрозь час, заслону ўспамінаў
Лятуць з чужыны ў краіну.

Дзе край мой родны, сэрцу блізкі:
- Пратне блакітнымі вачыма,
Маю душу... Я, Верхнядзьвінскі!
забыць аб гэтым немагчыма.

І на чужыне з нетраў ночы,
Нясе да ног марскі прыбой:
- Блакітныя азёраў вочы
Што клічуць сэрца за сабой.
____________________
СПБ.2010


Рецензии