Эрыдан

Соймы касьцёлаў; чароўнае готыкі,
Ў спіках якіх атуліўся туман;
Дрэмлюць ля бораў, дзе зьвілістай стужкаю
Ціхім вытокам цячэ Эрыдан.

Хвалі яго сумна-сінія вочы,
Пільна ў чорнае неба глядзяць.
Быццам пытаюцца ў змрочнае ночы;-
"Скуль твае зьнічкі, што ярка гараць"?

СПБ 2011


Рецензии