(перевод с польского Надежды Далецкой)
Нет откровениям, только не откровенность.
Собственно так допекла меня жизнь, что расскажи я о ней, облегчение нашёл бы
И разумели б меня Несчастливцы, а разве их счесть!
Тех, что шатаются средь городов, полубезумцы. пьянчуги,
Тех, что больны безнадежно памятью, жизни виною.
Что ж меня держит?
Стыд, что страданья не так живописны мои? Противоречия дух?
Модно стонать свыше меры о детстве убогом, травмах душевных и так без конца.
Даже дозрев до высоких печалей, лучше смолчать
И похвалить неизменный порядок вещей.
Нет, что-то иное не разрешает мне и говорить не даёт.
Тот, кто страдает, повинен быть честным. Да где там:
Маски, комедии, слёзы, ломание рук над собой.
В слове фальшивом легко чувства фальшь распознать.
Я слог ценю высоко, чтобы мне рисковать.
Чеслав Милош. Принцип
© Copyright: Надежда Далецкая, 2011
Свидетельство о публикации №111121007867
Свидетельство о публикации №111121007867
Рецензии
оригинал
CZESŁAW MIŁOSZ
PRZEPIS
Tylko nie wyznania.
Własne życie tak mnie dojadło,że znalazłbym ulgę opowiadając o nim.
I zrozumieliby mnie Nieszczęśnicy, a ilu ich!
Którzy na ulicach miast chwieją się, półprzytomni czy pijani,
Chorzy na trąd pamięci i winę istnienia.
Więc co mnie powstrzymuje?
Wstyd,że moje zmartwienia nie są dość malownicze?Albo przekora?
Zbyt modne są jęki, nieszczęśliwe dzieciństwo, uraz i tak dalej.
Nawet gdybym dojrzewał do skargi hiobowej,lepiej zamilczeć,
Pochwalać niezmienny porządek rzeczy.
Nie , to co innego nie pozwala mi mówić.
Kto cierpi, powinien być prawdomówny.Gdzież tam,
Ile przebrań,ile komedii,litości nad sobą!
Fałsz uczuć odgaduje się po fałszu frazy.
Zanadto cenię styl, żeby ryzykować.
Надежда Далецкая 10.12.2011 19:46 • Заявить о нарушении
CZESŁAW MIŁOSZ
PRZEPIS
Tylko nie wyznania.
Własne życie tak mnie dojadło,że znalazłbym ulgę opowiadając o nim.
I zrozumieliby mnie Nieszczęśnicy, a ilu ich!
Którzy na ulicach miast chwieją się, półprzytomni czy pijani,
Chorzy na trąd pamięci i winę istnienia.
Więc co mnie powstrzymuje?
Wstyd,że moje zmartwienia nie są dość malownicze?Albo przekora?
Zbyt modne są jęki, nieszczęśliwe dzieciństwo, uraz i tak dalej.
Nawet gdybym dojrzewał do skargi hiobowej,lepiej zamilczeć,
Pochwalać niezmienny porządek rzeczy.
Nie , to co innego nie pozwala mi mówić.
Kto cierpi, powinien być prawdomówny.Gdzież tam,
Ile przebrań,ile komedii,litości nad sobą!
Fałsz uczuć odgaduje się po fałszu frazy.
Zanadto cenię styl, żeby ryzykować.
Надежда Далецкая 10.12.2011 19:46 • Заявить о нарушении