Жыццё - скразны праход...

Жыццё – скразны праход
 З народзінаў да скону.
 Ляціш за годам год,
 Паўзеш за крокам крок –
 І спраў кругаварот
 Мазаікай шалёнай
 Тармозіць той палёт:
 Урок, ізноў урок…

 Імкнешся да святла
 Ў канцы свайго тунеля,
 Мо там хоць не імгла,
 Крыху павесялей –
 Зірнеш – вясна прайшла,
 Дні лета розум спеляць,
 І восені мятла
 Мяце тугу палей.

 Жыццё – праход скразны –
 З нябыта ў неўміручасць,
 З калыскі да труны,
 Ад глебы да нябёс.
 Няшмат тут навізны,
 Ды радуюць і мучаць
 Расквечаныя сны –

 Ілюзіі
 І лёс.

18.11.2011


Рецензии