Стала зусім па-зямному
Восені подых збіраць.
Сэрцу не верыла : ў стоме
Так не мажліва кахаць…
Верыць, калі не балела.
Плакаць, калі не прыйшло…
Падае вэлюмам белым
Гэта празрыстае шкло…
Стала зусім па-зямному
Верыць - убачу зіму.
Восень сыходзе на зломе
Самага светлага сну!
Мы используем файлы cookie для улучшения работы сайта. Оставаясь на сайте, вы соглашаетесь с условиями использования файлов cookies. Чтобы ознакомиться с Политикой обработки персональных данных и файлов cookie, нажмите здесь.