Сонца людзям млосным летам
Дорыць свежы пацалунак.
Галава баліць паэта:
Ветра хоча ў падарунак.
Мая музыка – маўчанне.
Дзень гарачы, шумны, злы…
Я чакаю пакарання! –
Пакарання ўсёй зямлі.
За цябе прыму пакуты,
Абыякавы сусвет!
Бачу: стомлены, разбуты,
Голы мой ляжыць шкілет.
Свет сапраўдны, свет падводны
Будзе час апавядаць!
Нельга ў хвалі мне народнай
Сваю душу растаптаць!
Я – старонка старадауняй
Кнігі, васілёк сухі…
Зоркі мудрага маўчання
Азараць
Мае
Шляхі.
Музыка маучання
© Copyright: Афанасий Ботяновский 2, 2011
Свидетельство о публикации №111080202390
Свидетельство о публикации №111080202390
Рецензии