Учкун

УЧКУН.

Эсла мени она юрт,
Бу дунёда борман мен.
Излаб йиллар молу – мулк,
Тупрогинга зорман мен.

Етсам, курсам жон диёрим
Берсам максадимга хок,
Хориб – куйиб ихтиёрим
Таъзим учун турор чок.
 
Ёт гулзорда гуллар тердим
Зомонликдан булиб наъдон.
Она юртни кимга бердим,
Колиб четда гулхонодан?

Она  сутини  оклайин
Куймайходисаларгайул               
Мехримни сенга соклайин               
Бирон кимса бермаса хам кул.   

Булиб колдим жуда угай               
Кабр тупрогин килиб гадо,            
Булган гапга нима килай,         
Зорланишдан булдим одо.
 
Каерлардан изладим нон,   
Тегмай фойидам- юриб сорсан,
Эсла кетган фарзандингни,
Йукдир бахтим сенсиз Ватан!
 
Мен соткинлик килганим йук,
Ёт элларда юрсам хам тук.
Она сутин килиб бекор
Кандай тентак юртин сукар?

Келар булса агар бир кун,
Олиб ордоклашга рухсат...
Берсам жонни сенинг учун
Нихоятда булардим шод.
 
Бош урайин тупрогинга,
Тизза чукиб упай сени.
Тан бераман гунохимга
Она Ватан, кечир мени!
                (одомий -2006


Рецензии