Двое и гроза

Разгарнула штандары маланка,
«Тах-тах-тах!», - раззлаваўся Пярун
«Кап-кап-кап!», - б'е па шыбах да ранка
Нават страшна зірнуць у гару.

Мы спяшаемся праз навальніцу
Я — з аголеным торсам. І ты
Зноў ушчэнт прамачыла спадніцу,
Прадзіраючыся праз кусты.

Так жахліва, але захапляльна
У абдымках стыхіі тануць
І становішчаў надзвычайных
Даўкі смак безнадзейна адчуць.

Дзве маленькія кроплі сусвету
Уначы, пад трухлявай страхой
Адшукалі кахання прыкметы,
З тае ночы згубіўшы спакой.
 


Рецензии
Очень красиво, Миша! Но так сложно!!!!!!

Людмила Шабалина   02.07.2011 16:34     Заявить о нарушении
Ничего: берёшь он-лайн переводчик и поехал...

Михаил Зудилов   04.07.2011 13:55   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.