Ну што ж, прабач,
Апраўдвацца не буду,
Не буду я тлумачыць
Сваё памкненне, пачуццё —
Дарэмна ўсё!
А гэта значыць:
Рассудзіць нас жыццё.
І пойдзем вольныя
У розныя бакі,
Задаволеныя:
Не з рукі.
Пацягнуцца гады,
Нібы вагоны на станцыі таварнай,
І зноў сюды
Нас лёс прыгоніць,
Нас выпадак заверне
Адзін да аднаго.
Сустрэнемся.
Паглядзім у вочы
І нічога не знойдзем,
Што раней было —
Сплыло.
І пойдзем да хаты злыя:
Ты замужам,
І я жанаты…
А хто вінаваты?
Ты і я — ты я ж…
Мужныя
© Copyright: Стихи На Заказ Кудласевич, 2011
Свидетельство о публикации №111060805015
Свидетельство о публикации №111060805015
Рецензии