***
Брахаў сабака на ланцуг,
На злую долю.
Што не пускае ён на луг,
А ўсяк няволіць.
Брахаў штодзень па цэлым свеце —
Змаўкаў, калі давалі есці.
Калі ж стары зусім ён стаў —
Яго знялі ад ланцуга,
І прэч пагналі са двара.
—Прыйла пара! —
Рашыў кабель,
І зведаў волі жорнаў:
Цяпер
Не кормяць.
Брахау сабака
© Copyright: Анатоль Кудласевич, 2011
Свидетельство о публикации №111060803665
Свидетельство о публикации №111060803665
Рецензии