Паэт
Нясе паэт нябесны знак,
Нясе двудумна, адмыслова —
Вычварна вечны кавардак
Наноў спароджанае слова.
Нясе грымоты і агонь,
Адвечны позыў утрапёны:
Пякуцца полымем далоні —
Ён творыць новыя законы.
Нясе паэт спрадвечны злак —
Цяжэзны выпругнецца колас:
З цягнётаў вытухлага зла
Да зор узносіць поўны голас.
Цягуч голас, нібы мёд,
Салёны голас, быццам слёзы,
Ды толькі вытрухлы народ
Сабе пацешваецца — крозы…
Паэт прадказвае радком,
Паэт крычыць сваім учынкам,
Паэт паказвае абліччам
І нават чаркаю даводзіць,
Паэт раве на цэлы свет
І галавою б’ецца ў сцены —
Ды ўсё маўчаць, паглохлі душы
Удвох, ці трох, што побач з ім!
І злейшы вораг у паэта
Той, хто прыкідваецца ім!
Паэт
© Copyright: Стихи На Заказ Кудласевич, 2011
Свидетельство о публикации №111060603296
Свидетельство о публикации №111060603296
Рецензии