Песня чорнага бусла

СЛУХАЦЬ ПЕСНІ МОЖНА ТУТ:
ПЕСНЯ ЧОРНАГА БУСЛА
                (1990г.)
                Недзе ёсць на зямлі куточак,
                Ад змусоленай злы-бяды,
                Можам з”ехаць, калі захочам –
                Цягне кожнага з нас туды.

                Там нас помняць яшчэ малымі,
                Там суседскі хлапчук “туфель”
                Пусціць павадкам па даліне,
                Нібы паруснік-карабель.

                Там пачуццям у сэрцы цесна.
                Я паехаў – і ўбачыў што ж?
                На Палессі праліўся дождж.
                Над Палесем гучала песня.
                Песня Чорнага бусла
         Hm                G
Я апошні з сямейства чорнакрылых буслоў.
             F#                Hm
Дымавою завесай небам атам зыйшоў.
            H7            Em               F#           Hm
Зачадзіў на Палессі чарнабылавы дым.
                G                F#             Hm         
Узыйшоў горкацвеццем злы, пагубны палын.
          H7             Em                F#             Hm
І цяпер на Палессі, хоць шаром пакаці,
                G                F#          Hm
Я апошні з сямейства, я застаўся адзін.
   (7)                Em                Am         H   Em             
         Песня чорнага бусла засмучоная,
                Am                H                Em
          З неба хмарай напаўзла, хмарай чорнаю.
                Em             H            Em
          Немаведама калі над балотамі
                Am                H                Em
          Зноў залётаюць буслы і заклёкаюць.
            Hm        Em
Трымайце крылы,
                F#       Hm
                Я шчэ лячу!
                Hm           Em
                Божухна, мілы –

                F#          Hm
                Сляза ў ваччу.
                Em
                Ты бачыш Прыпяць
                F#              Hm
                Цячэ ў Дняпро,
                Em
                Плыве па хвалях
                F#        Hm
                Маё пяро.
                H7           Em
                Плыве праз моры,
                F#       Hm
                Праз акіяны,
                Em
                Праменіць гора
                F#        Hm
                Берагамі.
                Em
                Плыве, як сажа,
                F#            Em
            Пагубны пыл.
                Em
       Няхай раскажа
           F#         Hm
Пра Чарнабыль.

Палыновае лета – палыновы абсцяг.
Бусляняты лятаюць паўхвіліны жыццяю.
Свецяць стронцыем косці. З яек чорных, як смоль,
У збуцвелай самоце вылупляецца боль.
І ляціць ён тры метры ад гнязда да зямлі,
Я адзін у паветры, на ўсё неба адзін.
           Песня чорнага бусла засмучоная,
            З неба хмарай надыйшла, хмарай чорнаю.
            Немаведама калі над балотамі
            Знорў залётаюць буслы і заклёкаюць.
Там між куп”я ў балоце, за абшарам лясным
У збуцвелай самоце памірае мой сын.
Я апошні з сямейства чорнакрылых буслоў,
Я збярог на Палессі запаветы дзядоў.
               Песня чорнага бусла засмучоная,
               З неба хмарай напаўзла, хмарай чорнаю.
               Немаведама каліз над балотамі
               Зноў залётаюць буслы і заклёкаюць.
Ратуце, крылы,
        Пакуль лячу.
               Божухна, мілы –
                Я закрычу:
                Ты бачыш, прыпяць
                Цячэ ў Дняпро –
                Плыве па хвалях
                Тваё пяро.
                Плыве праз моры,
                Праз акіяны –
                Груган ад гора
                Шалее п”яны.
                Нас не астудзіць
            Стагоддзяў пыл.
     Хай помняць людзі
Пра Чарнабыл.
               

ПЕСНЯ ЧОРНАГА БУСЛА
                (1990г.)
                Недзе ёсць на зямлі куточак,
                Ад змусоленай злы-бяды,
                Можам з”ехаць, калі захочам –
                Цягне кожнага з нас туды.

                Там нас помняць яшчэ малымі,
                Там суседскі хлапчук “туфель”
                Пусціць павадкам па даліне,
                Нібы паруснік-карабель.

                Там пачуццям у сэрцы цесна.
                Я паехаў – і ўбачыў што ж?
                На Палессі праліўся дождж.
                Над Палесем гучала песня.
                Песня Чорнага бусла
         Hm                G
Я апошні з сямейства чорнакрылых буслоў.
             F#                Hm
Дымавою завесай небам атам зыйшоў.
            H7            Em               F#           Hm
Зачадзіў на Палессі чарнабылавы дым.
                G                F#             Hm         
Узыйшоў горкацвеццем злы, пагубны палын.
          H7             Em                F#             Hm
І цяпер на Палессі, хоць шаром пакаці,
                G                F#          Hm
Я апошні з сямейства, я застаўся адзін.
   (7)                Em                Am         H   Em             
         Песня чорнага бусла засмучоная,
                Am                H                Em
          З неба хмарай напаўзла, хмарай чорнаю.
                Em             H            Em
          Немаведама калі над балотамі
                Am                H                Em
          Зноў залётаюць буслы і заклёкаюць.
            Hm        Em
Трымайце крылы,
                F#       Hm
                Я шчэ лячу!
                Hm           Em
                Божухна, мілы –

                F#          Hm
                Сляза ў ваччу.
                Em
                Ты бачыш Прыпяць
                F#              Hm
                Цячэ ў Дняпро,
                Em
                Плыве па хвалях
                F#        Hm
                Маё пяро.
                H7           Em
                Плыве праз моры,
                F#       Hm
                Праз акіяны,
                Em
                Праменіць гора
                F#        Hm
                Берагамі.
                Em
                Плыве, як сажа,
                F#            Em
            Пагубны пыл.
                Em
       Няхай раскажа
           F#         Hm
Пра Чарнабыль.

Палыновае лета – палыновы абсцяг.
Бусляняты лятаюць паўхвіліны жыццяю.
Свецяць стронцыем косці. З яек чорных, як смоль,
У збуцвелай самоце вылупляецца боль.
І ляціць ён тры метры ад гнязда да зямлі,
Я адзін у паветры, на ўсё неба адзін.
           Песня чорнага бусла засмучоная,
            З неба хмарай надыйшла, хмарай чорнаю.
            Немаведама калі над балотамі
            Знорў залётаюць буслы і заклёкаюць.
Там між куп”я ў балоце, за абшарам лясным
У збуцвелай самоце памірае мой сын.
Я апошні з сямейства чорнакрылых буслоў,
Я збярог на Палессі запаветы дзядоў.
               Песня чорнага бусла засмучоная,
               З неба хмарай напаўзла, хмарай чорнаю.
               Немаведама каліз над балотамі
               Зноў залётаюць буслы і заклёкаюць.
Ратуце, крылы,
        Пакуль лячу.
               Божухна, мілы –
                Я закрычу:
                Ты бачыш, прыпяць
                Цячэ ў Дняпро –
                Плыве па хвалях
                Тваё пяро.
                Плыве праз моры,
                Праз акіяны –
                Груган ад гора
                Шалее п”яны.
                Нас не астудзіць
            Стагоддзяў пыл.
     Хай помняць людзі
Пра Чарнабыл.