Табе, мая кра на або Жаданне

Нараджаецца дзень.Зноу пяюць мне крыніцы
Песні продкау маіх: дзядоу, іх бацькоу.
Колер раніцы нават у начы не прысніцца,
Прыгажосць сэрцу родных садоу і лясоу.
Подых любай зямлі акрыляе да неба,
Вецер гойдае у небе як завадны.
Прынясе за сабой пах духмянага хлеба
Маці, сядзе ля ганка, нап'ецца вады.
І ад гэтага стане на сэрцы так добра,
Што захочацца нават ва усю закрычаць:
"Дзякуй новаму дню за тое, што шчодра
Адарыу ён мяне жаданнем спяваць,
Пра блакітныя воблакі над маёй хатай,
Пра тое шчаня, што знайшоу я зімой.
Пра позірк матулі (у душы ён як свята),
Пра сонца, што ззяе над галавой.


Рецензии