Смутак

Калі  паміраць прыйдзе час,
Ці будзем мы ці не будзем…

Каму ж памаліцца за нас,
Каб Там хоць жылі, як людзі ?

           *    *   *
Мёртвы горад чакае сустрэчы.
Ад дажджу брудна – шэры  і мокры.

Паглядаючы ў цёмныя вокны,
Адзінокі бадзяецца вечар.

          *   *   *
На вуліцы завея. Снег
І дрэвы, быццам пазаснулі ў трансе.

Забыўшыся на меладычнасць вальса,
Самотны вечар туліцца да стрэх.


Рецензии
"Когда придёт усопнуть час,
Мы будем или же не будем…

И кто помолится за нас,
Чтоб жили мы хоть там как люди?"

Людьми жить надо здесь, сейчас,
На свете том не будет нас.
Потомки, может, в денькакой,
Свечу зажгут за упокой,
А не зажгут, им Бог судья,
Коль твоя праведна стезя...

С уважением,

Сергей Милевский   14.12.2021 12:33     Заявить о нарушении
Спасибо. 😏😏😏 За перевод - отдельное.

Екатерина Дорогонько   14.12.2021 13:41   Заявить о нарушении