Радз ма

Радзіма

Адчуваю натхненне,
Быццам недзе у сэрцы звініць цішынёй
Ад пакуты тваёй пазбаўленне,
Пазбаўленне ад крыўды тваёй.

Я жыццё, я Радзіма!
Колькі гразі ў душы за гардзінай павек...
А стагоддзі ляцяць, як гадзіна.
Ты імгненне, ты кропка на далоні маёй, чалавек.

27,12,08


Рецензии