Ах, белые тюльпаны,
Да красное вино!
Так голову дурманят,
Хоть было все давно...
В сиреневом тумане
Я растворяюсь вновь,
Когда с таким обманом
Поешь ты про любовь!
Ах, белые тюльпаны...
© Copyright: Анна Тарашкевич, 2010
Свидетельство о публикации №110091304733
Свидетельство о публикации №110091304733
Рецензии
Змяшаліся з кветкамі
О, раннее поле, такая краса!
На травах блішчасты, цудоўны ўзор,
Шчэ рана і тут, не абсохла раса,
Блішчыць луг ад кветак, а неба ад зор.
Сіяюцца кветкі, сама сенажаць,
Пяюць ранкам птушкі, як з медзі званкі,
Вось сонца ўстала, і луг зажаўціць,
Па кветках паскачуць вясны матылькі.
Мы кветкі з каханай, на лузе тым рвём,
Карону із кветак, цудоўнай красы,
Пад нос напяваючы, ціха пляцём,
Каб потым адзець, не яе валасы.
Шчасліва абняўшыся, быццам плывём,
Трава нас ласкае, да самых калень,
Гарыць усё цела і шчокі агнём,
І мы паціхеньку, звяртаем у цень.
Падкошаны ногі, сядаем мы з ёю,
Зліваюцца вусны, ў нас меж сабою,
І самі шукаюць, ужо грудзі грудзей,
Змяшаліся з кветкамі, мы, із травою.
Все про любовь без абмана Я рад видеть тебя Анна
Станислав Тарашкевич 10.06.2011 12:34 • Заявить о нарушении
О, раннее поле, такая краса!
На травах блішчасты, цудоўны ўзор,
Шчэ рана і тут, не абсохла раса,
Блішчыць луг ад кветак, а неба ад зор.
Сіяюцца кветкі, сама сенажаць,
Пяюць ранкам птушкі, як з медзі званкі,
Вось сонца ўстала, і луг зажаўціць,
Па кветках паскачуць вясны матылькі.
Мы кветкі з каханай, на лузе тым рвём,
Карону із кветак, цудоўнай красы,
Пад нос напяваючы, ціха пляцём,
Каб потым адзець, не яе валасы.
Шчасліва абняўшыся, быццам плывём,
Трава нас ласкае, да самых калень,
Гарыць усё цела і шчокі агнём,
І мы паціхеньку, звяртаем у цень.
Падкошаны ногі, сядаем мы з ёю,
Зліваюцца вусны, ў нас меж сабою,
І самі шукаюць, ужо грудзі грудзей,
Змяшаліся з кветкамі, мы, із травою.
Все про любовь без абмана Я рад видеть тебя Анна
Станислав Тарашкевич 10.06.2011 12:34 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.