Wieczny Ogien - Вечный огонь
В ветре зимнем вечная тайна таится,
Так и должно быть, и мы ничего не изменим,
Бриллианты блестят на твоих ресницах.
Там, где земли белеют укрыты снегами,
Скованы льдами лежат голубые озера,
Так и должно быть, ничто не изменится нами,
Как тоска, затаенная в твоём взоре.
А весна вновь дороги в дожде купает,
Слепит солнце и греет сердца, как прежде,
Так и должно быть, пока что огонь в нас пылает,
Вечный огонь, ему имя - надежда...
Grzegorz Ciechowski - Wieczny Ogien
(польский)
Zapachnialo powiewem jesieni
Z wiatrem zimnym ulecial slow sens
Tak byc musi, niczego nie moga juz zmienic
Brylanty na koncach twych rzes...
Tam, gdzie mieszkasz, juz bialo od sniegu
Szkla sia lodem jeziorka i blota
Tak byc musi, juz zmienic nie zdola niczego
Zaczajona w twych oczach tesknota...
Wroci wiosna, deszcz splynie na drogi
Cieplem slonca serca sie ogrzeja
Tak byc musi, bo ciagle tli sie w nas ten ogien
Wieczny ogien, ktory jest nadzieja
(tlumaczenie Vladimir Mladic)
Свидетельство о публикации №110043007896