Рыжая сабака

                "я бачу рыжую сабаку,
                яе вядуць на ланцугу,
                я дау бы ёй пинка пад сраку,
                баюсь-абсера мне нагу".
                (народны фальклор)

Вось лае рыжая сабака.
Яки каротки ланцужок.
Каб сарвалась з яго кусака,
Не то б,хапала усих за бок.

Ды празапас не набеснуеш-
Хто ж будзе за яе брахаць.
А ублизь падойдзеш-пашкадуеш,
Яшчэ и можа абасраць.

Павинна гэтульких вось СУчак
Садзиць на месца пад сталом.
Глядзиш-хиба чаму навучыш,
Каб не кусалися гуртом.

Бяжыць,скуголиць тая дура,
Нягеглая и мяты вид,-
Адно што-моцная фигура,
А так-нулёвы индывид!

Яны у жыцци пайдуць па трупам,
На горла наступиць не грэх,
И улезуць у душу доугим шчупам,
тады падымуць вас на смех.


Аблаяць услед.брахаць за вочы,
Прылада у их на лай пусты,
Глядзи-коль цяукнуць сука хоча-
Не паддавайся следам ты!

Не адкажы на лай браханнем,
Не прагибайся пад клыком,
А плюнь у след,хоць ёсць жаданне
Паддаць яе пад хвост пинком.

Усмешка ж нават лепей будзе,
Коль ёсць такия брахуны,
то на таких,-гавораць людзи,-
Не напасешся ты слюны!!!