Я сення прасiла у Сiняе рэчкi:
"Забяры ад мяне ты трывогi прэчкi,
Занясi iх далека у глыбокае мора,
каб у iм патанулi няшчаце i гора"
Рукi мае сцюдзенаю вадою абмывала
Рэчка Сiняя шумела, быццам бы шаптала:
"-Панясу твае беды далека, далека, далека...
а з табою няхай застануцца любоу i пяшчота, пяшчота, пяшчота..."
просьба
© Copyright: Тамара Бичан, 2010
Свидетельство о публикации №110010804151
Свидетельство о публикации №110010804151
Рецензии