Колесо судьбы

                ВОСЬ
                МОЙ  ЛЁС,
                ВОСЬ ЁН — ВОСЬ
                КРУЦІЦЦА I РРРЫ-ЫПІЦЬ,
                ГРУКАЕ, КОЦІЦЦА КОЛА ЗА МНОЙ,
                КОЛА ДОЛІ МАЁЙ НАСЦІГАЕ: БЛІЖЭЙ I БЛІЖЭЙ.
                І ЎСЁ ДАЛЕЙ I ДАЛЕЙ АДБЯГАЕ ДЗЁН ЛІХІХ КАЛАЎРОТ,
                ФАТУМУ КРУГАЗВАРОТ. БО Ў ТАКІ Ж САМЫ ВОСЕНЬСКІ ЧАС,
                ЯК I ТРЫНАЦЦАЦЬ ГАДОЎ НАЗАД, НА МНЕ ЯНО ЗНОЎ ЖА. ПАДАЛА
           З ДРЭЎ  ШЭРХЛАЕ ЛІСЦЕ… БЫЦЬ МОЖА, ДЗЕСЯЦЬ ЛЕТАЎ I ЗІМ ПРАЙШЛО?
        БО  НІХТО І НІКОЛІ ІХ НЕ ПАДЛІЧвАЎ? НА МНЕ ЯНО ЗНОЎ! ПЛАНІДЫ СВАЁЙ
  НЕ ПАЗБЕГ,ЦЯПЕР ГРУВАСЦІЦЦА  ЗНоУ НА ДУХ МОЙ, ДУШУ I ЦЕЛА, НЕ УЦЯЧЭШ
       АД ЯГО: ЗРАБІЛА ПАЭТАМ, «Я»УсЯРЭДЗІНЕ КОЛА, НІБЫТА ВАВЕРКА ВЕРТКАЯ я
I ЗНАДВОРКУ, ЗА КОЛАМ «Я», I ВОСь ДЗІВА: КРУГАМ МЯНЕ СПАРАДЗІЛА, АЛЕ ПРА-
 ЛЕЗ ПРАЗ ЯКІЯ ПАКУТЫ, ЯК ГЛІНА Я - вЕДАЕ ТОЛЬКІ МАЦІ: «ЯК I ЗАЙЦАМ БЫЎ «я»,
        ЯК БЫЎ ПАЯЦАМ,I ДЛЯ ЗДЗЕКУ САБРаЎ НАРОД» - ЧЫТАЎ Я КАЛІСЬЦІ Ў СЫСА,-
           ЦІКАВА, А САМ ЁН ПАЗБЕГНУЎ «КРЕсТА КОЛЕСА»? КОЛЬКІ Ж ГАДОЧКАЎ МНЕ
            ПРЫЙШЛОСЯ АЧОМВАЦЦА, КАБ ЗНОЎ ПАЧУЦЬ У САБЕ ЧАЛАВЕКА, І  ЗАГРА-
               БАЎ Я ВЯСЛОМ ПАЭЗІІ НАЗЛОМ, (НА ЗЛО ВОРАГАМ ГЛУХІМ) ВЯСНОЙ
                ПАЭЗІІ ГРОБ ПА ЖЫЦЦЁВАЙ ПЛЫНІ, НІБЫ Ў «ГРОБ» ГРОБ я, КАБ
                НАРЭШЦЕ СКАЗАЦЬ САБЕ, ШТО ТАКІ Ж, ЯК I ЎСЕ АСТАТНІЯ,
                АЛЕ Ж, ЯКІМ БОЛЕМ ДАЛОСЯ МНЕ ГЭТА, I ВАКОЛ ЯКОЙ
                ТАКОЙ ВОСІ ЦЯПЕРАКА я КРУЦІЎСЯ I СКРЫПЕЎ
                СПЕЎ ПЯРОМ СМЕРЦІ — ВОСЬ I ВЫСЬ ГЭТАЙ
                ДОЛІ I ДАЛІ СПЯВАЕ ТОЛІК, I ЗНАЕ
                Б О Г




https://www.amway.ua/ (Логин для входа - ANAVER)